MUTLU OL NAZIM
…Sahneye bakıyorsunuz, evet Dilek Türker var, elle tutulur, gözle görülür bir insan, lakin iki insan daha sahnede, biri Nazım Hikmet, biri Vera...
Bir bakıyorsunuz, Nazım Hikmet, idam gecesi
Zavallı bir çingenenin
Kıllı, siyah bir örümceğe benzeyen eli
Geçirecekse eğer
İpi boğazıma
Mavi gözlerinde korkuyu görmek için
Boşuna bakacaklar Nazım’a" diye ölüme kafa tutuyor, bir bakıyorsunuz güç veriyor, umut veriyor,
“Ben yanmasam
Sen yanmasan
Biz yanmasak
Nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa" diyor, bir bakıyorsunuz, öyle bir memleket sevgisi ki:
Memleketim, memleketim, memleketim
Ne kasketim kaldı senin ora işi,
Ne yollarını taşımış ayakkabım
Son mintanın da sırtımda paralandı çoktan
Şile bezindendi.
Sen şimdi saçımın akında,
Enfarktında yüreğimin
Alnımın çizgilerindesin memleketim.
Oyunlaştıran: Ataol Behramoğlu
Yönetmen: Mahmut Gökgöz
Oynayan: Dilek Türker
Dekor: Osman Şengezer
Kostüm: Günnur Çaras
Işık Tasarım: Yüksel Aymaz
Müzik: Nurettin Özşuca
iSTANBUL'UN GÖZLERİ MAHMUR
İstanbul’un dününü, bugününü ve gönlümüzdeki yarınını konu alan “İstanbul’un Gözleri Mahmur”, içinde hem gerçek İstanbul estetiği hem de umudu barındırıyor.
1900’lü yıllarda başlayıp, Cumhuriyet sonrası döneme hatta günümüze kadar ki İstanbul’u ve bu şehrin insanını konu alan müzikli oyun, hem dramatik hem mizahi örgüsü ile tam anlamıyla bu şehri anlatıyor.
Savaşların ve yoksullukların ardından evlerini, topraklarını terk eden Osmanlı Beyleri ve Hanımefendileri ile beraber eski İstanbul kültürünün yerini yavaş yavaş farklı bir kültüre bırakması ile yaşanan sancılı, komik ve bir o kadar da düşündürücü değişimleri yakından hissedeceğiz.
Birbirinden ve hatta kendinden uzaklaşan günümüz insanına kaybettiklerinin ve ait oldukları şehrin ne kadar kıymetli olduğunu bir kez daha anımsatacağız.
Yazan: Melisa Gürpınar
Yönetmen: Hakan Altıner
Yönetmen Yardımcısı: Anıl Yülek
Müzikal Yönetim: Cemil Sağyaşar
Oyuncular: Dilek Türker, Atila Pekdemir, Özgürefe Özyeşilpınar, Zeynep Aslıhan İşcan, Sibel Taşçıoğlu, Cemil Sağyaşar, Samiha Uluant Ataman, Sema Koç
Koreografi: Gökmen Kasabalı
Müzikler: Esin Engin
Müzik Direktörü: Selim Atakan
Dekor: Cihan Aşar
Kostüm: Nihal Kaplangı
Reji Asistanları: Aslıhan İşcan, Samiha Uluant Ataman
LATİFE
1975 yılında öldüğü güne kadar Mustafa Kemal'le olan evliliklerini bir sır olarak saklayan Latife Uşakizade Hanımefendi'nin ağzından bir Mustafa Kemal öyküsüdür. Bir milletin ayağa kalkış öyküsüdür. Latife, bu öykünün içinde Paşa'ya âşık bir genç kadındır. Köklü bir ailenin asi kızı gibi dursa da, birkaç yabancı dili ana dili gibi konuşan, piyano çalan, kendinden emin, etkileyici bir genç kadındır, Latife.
Mustafa Kemal de onu sevmiştir ama Latife Hanım'a duyduğu sevginin yanı sıra; Gazi, milletine âşıktır. Millete duyulan bu aşk, ülkeye duyulan bu aşk, kolay kolay başka aşklara izin vermez.
Bir ulus için zorluklarla dolu yıllar ve bu döneme adını altın harflerle yazdıran, bir büyük önderin aşk hikâyesi oyuna konu olursa ve bu konuyu sahnelemek tek bir oyuncunun görevi ise ne düşünürsünüz?
Latife, Gazi Mustafa Kemal Paşa ile değil, bir ulus ile evlendiğini çok sonra anlayacaktır.
Bir ulusun adıyla özdeşleşmiş bir kahraman ile evli olmak, taşınması zor bir şeydir. Nitekim taşımak imkânsızlaştığında, evlilik de bitecektir. Fakat Latife’nin aşkı hiç bitmeyecektir.
Oyunda gözlerini kapayacağı zamanı bekleyen yaşlı Latife anılarını anlatırken, bir anda onu heyecan ile titreyen bir genç olarak göreceksiniz. Nezihe Araz’ın güçlü kalemi, Dilek Türker'in incelikli oyunculuğuyla birleşince, gözyaşlarınıza hâkim olamayacağınız bu tiyatro oyunu ile büyüleniyorsunuz.
Yazan: Nezihe Araz
Yönetmen: Hakan Altıner
Oynayan: Dilek Türker
Dekor ve Kostüm: Osman Şengezer
Işık Tasarım: Yüksel Aymaz